تیتر یک - جایی برای پرواز اندیشه‌های خوب

رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز تصریح کرد: اصالت دِکارت در خودباوری است که شاه‌بیت تمام حرف‌هایش جمله «من می‌اندیشم، پس هستم.» بود، اما اباعبدالله (ع) عقیده دارد که اگر اندیشه و فکری هم باشد در قدرت خداوند است که به انسان‌ها الهام می‌کند.

وی افزود: امروزه ائمه و معصومان (ع) را برای عزاداری می‌خواهند و در مناسبت‌هایی مانند عرفه، تاسوعا و عاشورا اباعبدالله (ع) برایشان مهم است، اما در زندگی روزمره اندیشه‌های دکارت را مدنظر می‌گیرند.

عباسی ابراز داشت: اگر قرار است که زندگی و جامعه خود را الهی و اسلامی بسازیم، باید ائمه را از مناسبت‌های تقویمی خارج و وارد زندگی روزمره کنیم.

وی با تاکید بر اینکه تکبر مخصوص خداوند است و افرادی مانند دکارت درون حرف‌هایشان نوعی تکبر موج می‌زند، گفت: معرفت ما به امامان عاطفی و شور است که باید با شعور همراه باشد، زندگی اباعبدالله (ع) تنها عاشورا نیست و سبک زندگی ایشان را در موارد دیگر نیز باید توجه داشته باشیم.

رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز بیان داشت: در کتاب مفاتیح‌الجنان دعاهایی ذکر شده که به تنهایی برای سعادت انسان کافی است در حالی‌که کتاب‌های عظیم‌تری مانند قرآن، کتب اربعه و نهج‌البلاغه نیز وجود دارد که در زندگی برخی به فراموشی سپرده شده است.

وی کلمه، مفاهیم، تعریف و فرمول را ابزارهایی برای تفکر برشمرد و عنوان کرد: اگر کسی به زبان‌های ناشناخته برای شما صحبت کند، نمی‌توانید معنی کلمات او را بفهمید و تفکر کنید.

عباسی تخیل را در مقابل تفکر دانست و ابراز داشت: در علم و تفکر با فرمول و ... سروکار داریم و در هنر تخیل شاعران و داستان‌نویسان به خیال‌پردازی روی می‌آورند که اگر تخیل را کنترل نکنیم به توهم می‌افتیم.

وی ادامه داد: یک هنرمند با صورت‌هایی از ماجراهایی که اتفاق افتاده و یا خلق شده خودش است به تخیل روی می‌آورد و مانند فردوسی حماسه‌سرایی می‌کند.

رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز به موضوع پسرکُشی رستم و سهراب در شاهنامه فردوسی اشاره کرد که بر اثر یک سوءتفاهم شکل گرفته بود و پس از آن به ‌دنبال نوش‌دارو می‌گشت که دیگر فایده‌ای نداشت.

وی افزود: این داستان تخیل شاعری بود که فکر نکرده و صحبت از علم و تفکر نیست در تاریخ نیز ماجراهای ثابتی رخ داده که برخی از آنها پایه و اساسی برای بروز تخیلات هنرمندان شده است.

عباسی ابراز داشت: وجود عشق‌های مثلثی در فیلم و سریال‌ها الگویی از یک عشق مثلثی واقعی در تاریخ است که چندهزار سال پیش ماجرای میان زلیخا و حضرت یوسف (ع) بوده است و بدترین نوع عشق مثلثی عشق یک زن شوهردار است که اصالت این ماجرا در هیچ‌کدام از داستان‌های مثلثی دیده نمی‌شود.

وی افزود: حرف مفسران این است که در خواندن ماجرای حضرت یوسف (ع) و زلیخا حس شهوت به شما دست نمی‌دهد، لذا شیوه داستان‌گویی قرآن احسن‌القصص است که به بهترین شکل آن را بیان می‌کند، اما اقتباس بشر نوعی تخیل انحرافی است.

رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز از تخیل انگلیسی‌ها در اسطوره‌سازی شخصیتی به‌نام بئوولف سخن گفت که در پی کشتن هیولای کشورش به پادشاهی رسید و در اثر ارتباط با زن زیباروی هیولای جدید آورد که کشورش را گرفتار ساخت و در نهایت این هیولا که پسرش بود را کشت.

وی با اشاره به اینکه این داستان 500 سال قبل از شاهنامه سروه شده بود، عنوان کرد: در این داستان بئوولف با کشتن پسرش قصد پاک کردن اشتباه خود را داشت و در داستان رستم و سهراب یک سوء‌تفاهم شکل گرفته بود.

عباسی موضوع پسرکُشی را به ماجرای واقعی چندهزار سال پیش حضرت ابراهیم (ع) و حضرت اسماعیل (ع) رساند که حضرت ابراهیم (ع) در پی دستور خداوند به کشتن پسر خود اقدام کرد و حب فرزندی را به‌ خاطر حکم خداوند کنار گذاشت.

وی افزود: حضرت ابراهیم (ع) دستور خداوند را با همسر و پسرش در میان گذاشت و این نکته که آنها این موضوع را پذیرفتند، جای تفکر دارد و ذبح گوسفند کار سختی نیست، باید دید آیا افراد به ذبح مال و مقامشان رضایت می‌دهند.

رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز با بیان اینکه هر هنری از روی ماجراهای دیرین‌گونه خلق می‌شود و با شناخت آنها استوار است، گفت: جامعه امروز ما از حج ابراهیمی فاصله دارد و کارهای مرسوم در حد شعائر خوب است، اما باید دین را معرفتی درک کنیم.

عباسی به حاجیانی اشاره کرد که آخرت خود را به‌خاطر حب دنیا می‌فروشند و به حج نیز می‌روند و تاکید داشت: عده‌ای امروز بخاطر فرزندانشان نظام و اسلام را فدا می‌کنند.

وی خاطر نشان کرد: طی تاریخ این نظام بزرگانی داشتیم که حکم اعدام فرزندان ضدانقلاب خود را صادر کردند و اگر امروز انقلاب مانده است به ‌دلیل فهمی است که عده‌ای از دین و اسلام دارند.

رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز با تاکید بر اینکه برای شناخت معرفتی باید زندگی خود را به قرآن و 14 معصوم نزدیک کنیم در بیان هفت متعلقات ایمان اظهار داشت: ایمان به خداوند، آخرت، ملائکه، کتب آسمانی باید همانند یادگیری اصول و فروع دین آموزش داده شود.

وی به عدد جادویی هفت در ادبیات اشاره کرد و گفت: هفت شهر شعر عطار، هفت پیکر نظامی، هفت اورنگ جامی، هفت خوان رستم در شاهنامه و ... هیچ‌کدام منطبق بر هفت متعلقات دینی و قرآنی نیستند.

عباسی متذکر شد: قصد انکار شأن بزرگانی چون مولوی، عطار، حکیم ابوالقاسم فردوسی و ... را نداریم، اینها میراث فرهنگی ما هستند که معصوم نیستند و اشتباهاتی دارند، اما جامعه امروز نیازمند هنرمندی افرادی در حد این بزرگان است که هفت قرآنی را به تصویر بکشند.

وی افزود: دیرین‌گونه‌ها در ادبیات ما گم شده است، ما نه تفکر بشر در غرب و نه تفکر انسان ایرانی را رد می‌کنیم، اما اصالت ما باید با قرآن و معصومان مطرح شود.

رئیس مرکز بررسی‌های دکترینال امنیت بدون مرز در بخش دیگری از سخنان خود به چهار نسبتی که امام راحل به آمریکا داده است، اشاره کرد و گفت: استکبار جهانی، شیطان بزرگ، ام‌الفساد و تروریست با لذات چهار صفتی است که هیچ‌گاه از آمریکا پاک نمی‌شود.